al-Qassam: Ο ήρωας και η …ρουκέτα

Δυσάρεστα, για άλλη μια φορά, τα νέα από τη Γή της Παλαιστίνης. Μαίνονται εδώ και μέρες οι ενδοπαλαιστινιακές συγκρούσεις, στις οποίες όπως γράψαμε και παλιότερα έχουν βάλλει το χεράκι τους οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Παράλληλα, το Ισραήλ έχει εξαπολύσει ευρείας κλίμακας επιχειρήσεις σε βάρος της Χαμάς απειλώντας με εκτέλεση ακόμα και κορυφαία στελέχη της, όπως τον πρωθυπουργό Ισμαήλ Χανίγια. Η τελευταία απαντά με καθημερινές σχεδόν επιθέσεις με «πυραύλους» Κασσάμ, οι οποίοι εκτοξεύονται από το γκέτο της Λωρίδας της Γάζας προς τους πλησιέστερους Ισραηλινούς οικισμούς και ιδιαίτερα στις πόλεις Σντερότ και Ασκελόν. Τους «πυραύλους» Κασσάμ χειρίζονται επίλεκτα μέλη των Ταξιαρχιών Αλ Κασσάμ, του στρατιωτικού σκέλους δηλαδή της Χαμάς.
Γιατί όμως το όνομα «Κασσάμ» χρησιμοποιείται τόσο πολύ;

Ο σεΐχης Izz Ad-Din Al-Qassam (φωτο) γεννήθηκε το 1882 στη Συρία. Θεωρείται από τις κορυφαίες μορφές στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία των Αράβων της Παλαιστίνης. Το 1921 έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην μεγάλη εξέγερση των Συρίων Αράβων ενάντιον των Γάλλων αποικιοκρατών. Μετά την αποτυχία της εξέγερσης, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο και κατάφερε να ξεφύγει καταφεύγοντας στην Παλαιστίνη. Εκεί, ως κληρικός, εργάστηκε ενεργά με τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού και άρχισε να διαδίδει την ιδέα της απελευθέρωσης των Παλαιστινίων από τον Αγγλικό ζυγό. Με την πάροδο του χρόνου δημιούργησε γύρω του μια ομάδα 800 πιστών οπαδών, όλοι τους φτωχοί χωρικοί κι εργάτες. Απ’ αυτούς, οι 200 άρχισαν να λαμβάνουν στρατιωτική εκπαίδευση κρυφά τις νύχτες. Το 1935 κηρύττει την έναρξη του ένοπλου αντι-αποικιακού και αντι-σιωνιστικού αγώνα. Στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, με μια χούφτα πιστούς συντρόφους του κατευθύνεται προς τους λόφους της Τζενίν. Εκεί, μετά από αψιμαχίες με αποικιοκράτες και σιωνιστές αστυνομικούς, περικυκλώνεται σε μια σπηλιά από τις βρετανικές δυνάμεις. Τον καλούν να παραδοθεί και τους απαντά: «Ποτέ! Αυτός είναι ιερός πόλεμος για το Θεό και την πατρίδα!» Ο ίδιος εμψυχώνει τους συντρόφους του και τους καλεί να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων. Τελικά, μετά από πολύωρη μάχη πέφτει μαχόμενος μαζί με 3-4 ακόμη συντρόφους του ενώ οι υπόλοιποι συλλαμβάνονται. Η εξέγερση του Αλ Κασσάμ απέτυχε στο ξεκίνημά της, αλλά ο αγώνας και ο θάνατός του ξεσήκωσαν τους απλούς Παλαιστίνιους και ενέπνευσαν τη Μεγάλη Εξέγερση του 1936-39, κατά την οποία οι λαϊκές μάζες της Παλαιστίνης ξεσηκώθηκαν κατά της Βρετανικής Διοίκησης ζητώντας εθνική ανεξαρτησία. Ο Αλ Κασσάμ έγινε λαϊκός ήρωας και χιλιάδες πιστοί προσέρχονταν και προσκυνούσαν τον τάφο του.

Στην αρχή του κειμένου η λέξη πύραυλος μπήκε σε εισαγωγικά όταν έγινε αναφορά στους πυραύλους Αλ Κασάμ. Κι αυτό γιατί στην ουσία πρόκειται για χειροποίητους, «σπιτικούς» πυραύλους οι οποίοι στην αρχή περισσότερο έμοιαζαν με τις «ρουκέτες» που πετάνε το Πάσχα σε διάφορα νησιά, όπως η Χίος, παρά με οπλικό σύστημα! Ο πύραυλος είναι κυλινδρικός, από σίδερο πάχους 2,5-3 χιλιοστών και αποτελείται από 4 σταθεροποιητικές πτέρυγες στο κάτω άκρο του, τη μηχανή στο μεσαίο τμήμα και την κεφαλή με τη γόμωση και των πυροκροτητή. Φυσικά, δεν διαθέτει κανένα σύστημα διεύθυνσης ή στόχευσης. Το στήσιμο και η εκτόξευση δεν παίρνει πάνω από 15 λεπτά για τους άνδρες της Χαμάς.

Ο πρώτος πύραυλος αυτού του τύπου εκτοξεύτηκε το 2001. Είχε μήκος 80 εκατοστά, βάρος 5,5 κιλά και βεληνεκές περίπου 3-3,5 χιλιόμετρα. Επρόκειτο μάλλον για βαρελότο παρά για πύραυλο. Όμως, οι τεχνικοί της Χαμάς, χωρίς καμμιά βοήθεια από τον έξω κόσμο, καθώς η Λωρίδα της Γάζας είναι πλήρως περικυκλωμένη από τον ισραηλινό στρατό, έχουν κατορθώσει να εξελίξουν τον πύραυλο. Οι τελευταίοι που εκτοξεύτηκαν, τύπου «Κασσάμ 3», έχουν μήκος 200 εκ., βάρος 90 κιλά και βεληνεκές 15-16 χλμ. Σήμερα, πάνω από 1000 τέτοιοι πύραυλοι εκτοξεύονται ετησίως από τη Λωρίδα της Γάζας! Αποτελούν, κατά το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας, «περισσότερο ψυχολογική παρά φυσική απειλή». Έτσι, από το 2001, οι χιλιάδες πυραυλικές επιθέσεις με Κασσάμ έχουν προκαλέσει μόλις 12 θανάτους Ισραηλινών πολιτών αλλά έχουν εντείνει τον εκνευρισμό πολιτών και κράτους και έχουν οδηγήσει σε σκληρά και αιματηρά αντίποινα, κυρίως από την Ισραηλινή αεροπορία. Για τους Παλαιστίνιους, παρά τον αιματηρό λογαριασμό που πληρώνουν κάθε φορά που εκτοξεύονται οι πύραυλοι, αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία ψυχολογικής τόνωσης και ενίσχυσης του αγωνιστικού φρονήματος.

Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να αναζητηθούν και στην ιστοσελίδα των «Ταξιαρχιών Αλ Κασσάμ»