Πεθαίνοντας την 4η Ιουλίου

Το τρίμηνο που πέρασε ήταν το πιο αιματηρό για τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ από την αρχή της εισβολής τους, το 2003. Από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, 329 στρατιώτες σκοτώθηκαν από επιθέσεις ανταρτών και 1.335 τραυματίστηκαν σοβαρά. Η εθνική γιορτή των Αμερικανών, η 4η Ιουλίου, συμπίπτει με την αποτυχία, σε στρατιωτικό πεδίο, του φιλόδοξου σχεδίου Μπους για την «εκκαθάριση» της Βαγδάτης από τους αντάρτες. Το σχέδιο αυτό, κύκνειο άσμα του πάλαι ποτέ παντοδύναμου Προέδρου, προέβλεπε την ανάπτυξη ακόμα 30.000 στρατιωτών στην πρωτεύουσα του Ιράκ και χρηματοδοτήθηκε με δις δολάρια, με στόχο να γίνει η Βαγδάτη μια πόλη «ασφαλής» και «ελεύθερη» από αντάρτες.
Ο επικεφαλής, όμως, των Αμερικανικών δυνάμεων στην Βαγδάτη, αντιστράτηγος Τζόζεφ Φίλ (Joseph F. Fil Jr), τα παρουσιάζει διαφορετικά τα πράγματα: «Ο εχθρός είναι εκπαιδευμένος και αποφασισμένος. Ανηλεής. Έχει τέτοια δίψα για αίμα που δεν έχω συναντήσει πουθενά ξανά στη ζωή μου. Και είναι αποφασισμένος να κάνει ότι περνάει από το χέρι του…». Λίγο σαστισμένος και φοβισμένος ακούγεται ο στρατηγός! Η αντίσταση που συναντούν οι δυνάμεις του, ιδιαίτερα στη Νότιο Βαγδάτη, δεν έχει προηγούμενο, κατά άλλη δηλωσή του. Τα πράγματα, μάλιστα, δείχνουν να χειροτερεύουν καθώς αυτές τις μέρες σουνίτες βουλευτές, που αποδέχονται την αμερικανόφιλη κυβέρνηση του Αλ Μαλίκι, ξεκίνησαν αποχή από τα καθήκοντά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αντιμετώπιση των Σουνιτών από την κυβέρνηση και τις δυνάμεις κατοχής. Ένας εξ αυτών, ο Αμπντούλ Νάσσερ αλ Τζαναμπί, παραιτήθηκε από το αξίωμά του το περασμένο Σάββατο τονίζοντας ότι η πολιτική διαδικασία είναι νεκρή και ότι μόνος δρόμος είναι πλέον η ένοπλη αντίσταση κατά των Αμερικάνων!

Οι Αμερικάνοι μετράνε ήδη 3.586 νεκρούς και 25.830 βαριά τραυματίες στη γη της Μεσοποταμίας. 1500 εξ αυτών έχουν θεωρηθεί ήδη 100% ανάπηροι, ενώ 12% των ανδρών που έχουν υπηρετήσει στο Ιράκ παρουσιάζει διαταραχές μετατραυματικού άγχους και 70.000 στρατιώτες έχουν αναζητήσει ψυχική θεραπεία! Παράλληλα, οι οργανώσεις των βετεράνων έχουν καταγράψει 1.000 άστεγους βετεράνους της εισβολής στο Ιράκ, αν και εκτιμούν τον αριθμό τους αρκετά μεγαλύτερο.
Η εντεινόμενη αυτή αιμορραγία έχει και παράλληλες συνέπειες για την αμερικάνικη στρατιωτική διοίκηση. Τα ετήσια προγράμματα στρατολόγησης υπολείπονται κατά πολύ των στόχων που είχε θέσει η ηγεσία του στρατού με εντυπωσιακότερο παράδειγμα αυτό των Αφροαμερικανών, παραδοσιακών «πελατών» της στρατολογίας, των οποίων οι στρατολογήσεις μειώθηκαν κατά 35%, σε σχέση με το 2001, σε όλα τα σώματα του στρατού χωρίς να περιλαμβάνεται στη μέτρηση η Εθνοφρουρά, όπου εκεί το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο!

Η «εκδρομή» των Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ έχει μετατραπεί σε έναν εφιάλτη που κυριαρχεί ο θάνατος, η αναπηρία, η τρέλλα. Όσο η ηγεσία των ΗΠΑ θα συνεχίζει τις πολεμικές επιχειρήσεις τόσο θα εντείνεται η Αντίσταση των Ιρακινών και οι στρατιώτες της Αυτοκρατορίας θα αντιμετωπίζουν καταστάσεις σαν αυτές που προβάλλονται στο βίντεο που ακολουθεί:

Εικόνες από μάχες στο Ιράκ