Γκέρχαρντ Σρέντερ: «Μεγάλο λάθος η αναγνώριση του Κοσόβου»

Σώπα ρε μεγάλε! Σε λίγο θα μας μιλήσεις και για το «λάθος» βομβαρδισμό της Σερβίας από τα ΝΑΤΟϊκά (μεταξύ αυτών και Γερμανικά) αεροπλάνα!

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ισχύει το κλασικό: «το πουλί της σοφίας πετάει πάντα το σούρουπο«, αν δεν υπήρχαν τα ρώσικα ρούβλια από πίσω (ως γνωστόν ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας είναι έμμισθος σύμβουλος του ρώσικου ενεργειακού γίγαντα Γκαζπρόμ!).

Πάντως ούτως ή άλλως αυτές οι ομολογίες είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, ιδιαίτερα όταν αποκαλύπτουν πράγματα που τα υποπτεύονται όλοι αλλά δεν είναι μπροστά να τα δουν και να τ’ ακούσουν:

[…]«η αναγνώριση της ανεξαρτησίας, που κήρυξε μονομερώς το Κόσοβο, από κάποιες ευρωπαϊκές χώρες έγινε υπό τις ασφυκτικές πιέσεις των ΗΠΑ»[…]

Τα υπόλοιπα ΕΔΩ

Advertisements

Το τέλος ενός Βαλκάνιου θρύλου

Το θρυλικό «Γιούγκο» (YUGO) της «Ζάσταβα» σταματάει οριστικά την κυκλοφορία του!
Τα τελευταία 150 οχήματα θα διατεθούν στην αγορά της Σερβίας και μετά …ΤΕΛΟΣ!
Το αυτοκίνητο-καμάρι της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας δεν μπόρεσε ποτέ να συνέλθει από τα πλήγματα των ΝΑΤΟικών αεροπλάνων που κατέστρεψαν τα εργοστάσια παραγωγής του και από τον μετέπειτα οικονομικό αποκλεισμό της Σερβίας που εμπόδισε τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των μονάδων.
Την εποχή της ακμής του εξαγόταν σε 70 χώρες σε όλον τον κόσμο και παρά την απλοϊκή γραμμή και τεχνολογία του πουλούσε 70.000 οχήματα στη Βρετανία και ακόμα 150.000 στις ΗΠΑ!
Ακολουθεί κι αυτό τη μοίρα της αρχικής του πατρίδας, της Γιουγκοσλαβίας, και τη μοίρα της τωρινής του πατρίδας της Σερβίας. Διάλυση και παρακμή. Το τελευταίο θύμα του Κλίντον, του Φίσερ, του Ντ’ αλέμα και της «φιλεύσπλαχνης» παρέας τους…
Τώρα το εργοστάσιο, με το ομολογουμένως εξαίρετο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό του, έχει παραχωρηθεί στη «Φίατ» και θα παράγει για την ιταλική βιομηχανία, με μισθούς Σερβίας φυσικά.
Αποχαιρετισμός, λοιπόν, στο Βαλκάνιο «σκαθάρι» κι ας ελπίσουμε ότι «θα ‘χει ο καιρός γυρίσματα«. 😦

(ΥΓ. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος αγαπητή Παρτιζάνα …)

Ντόρα: Ναι στην αλλαγή συνόρων

«Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η περίπτωση του Κοσόβου είναι νομικά μοναδική και δεν πρέπει να δημιουργήσει προηγούμενο»

Παρατηρήστε πώς σε μια τόση δα προτασούλα κρύβεται η στρατηγική αλλαγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής προς την κατεύθυνση αποδοχής της αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια. Τη δήλωση αυτή εκστόμισε η Ντόρα (ποιός άλλος;) Μπακογιάννη ενημερώνοντας, πριν λίγες ημέρες, τις επιτροπές Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στα εθνικά θέματα.

Μέσα σε μια γραμμή η Ντόρα ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα θα υποκύψει στις πιέσεις ΗΠΑ και Ε.Ε. και θα αποδεχτεί την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Θα αποδεχτεί, δηλαδή, τον διαμελισμό ενός κυρίαρχου κράτους, της Σερβίας, που ήρθε σαν αποτέλεσμα στρατιωτικής εισβολής και κατοχής (στην περίπτωσή μας, από ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις). Παράλληλα, κουτοπόνηρα δρώντας, μας «διαβεβαιώνει» ότι ο διαμελισμός αυτός αποτελεί «ειδική περίπτωση» και δεν «πρέπει να δημιουργήσει προηγούμενο». Προσέξτε, «δεν πρέπει…», όχι «δεν θα…»!
Απ’ ότι φαίνεται, λοιπόν, αποφασίστηκε να μην φέρει η Ελλάδα εμπόδια στο ανεξάρτητο Κόσοβο, αφήνοντας μόνη την Κύπρο να αντιστέκεται, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι έτσι ανοίγει ο δρόμος για μελλοντική ανεξαρτητοποίηση της Βορ. Κύπρου.
Ο ασκός του Αιόλου ανοίγει, λοιπόν, για τα Βαλκάνια και με τη βούλα της ελληνικής κυβέρνησης!

Μια ζωή τσάτσοι και προσκυνημένοι οι αφεντάδες μας…