Ο παραπάνω τίτλος αποτελεί απόπειρα πολιτικής πρόβλεψης για το τι πρόκειται να συμβεί στη συμβολικά φορτισμένη περιοχή της Αθήνας το διάστημα που μας απομένει μέχρι το τέλος του χρόνου. Ας μην ξεχνάμε ότι πραγματική, ουσιαστική, καταστολή μόνο κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μπορούν να επιτύχουν! Μια κυβέρνηση της Δεξιάς το πολύ κάποιες ψιλές (ή και χοντρές) μπορεί να ρίξει. Τσάκισμα, μόνο κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μπορεί να το επιτύχει καθώς μόνο αυτή μπορεί να εξασφαλίσει χωρίς κόπο ευρεία κοινωνική συναίνεση και την ομερτά των Μέσων και των «πνευματικών» ανθρώπων, που χρειάζεται μια επιχείρηση διευρυμένης καταστολής. Το μαρτυράει και η πρόσφατη ιστορία: Διάλυση των τότε δυναμικών και ελπιδοφόρων Εξαρχείων στις αρχές του ’80 με βοηθούς τα ΜΑΤ, την πρέζα, τους χαφιέδες και τον εκμαυλισμό. Σχεδόν εξόντωση για κάμποσα χρόνια του «χώρου» με τη μαζική σύλληψη των 500, στο Πολυτεχνείο το ’95. Όργιο τρομολαγνείας με την εξάρθρωση της 17Ν το 2002… Όλα επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ!
Σήμερα, το «Αμερικανάκι» που επέστρεψε ως Υπουργός Αστυνομίας επιθυμεί να καθαρίσει το τοπίο από την αρχή. Όλα δείχνουν ότι όχι απλώς θα προχωρήσει σε σύγκρουση αλλά το επιθυμεί κιόλας για να γλιτώσει την κυβέρνηση του ΓΑΠ από ένα πρόβλημα, του οποίου η δραστική «επίλυση» θα της προσθέσει άφθονους τηλεοπτικούς πόντους, τη στιγμή ακριβώς που θα λαμβάνει τα δρακόντεια μέτρα για την οικονομία (δηλαδή, τη στιγμή που θα αρχίσουν να μας ξεβρακώνουν για να βρουν τα 10 δις που τους λείπουν για να μην χρεοκοπήσουν).
Αστυνομοκρατία στο έπακρο στην περιοχή πέριξ της γνωστής πλατείας (σε πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αθήνα και σε έναν «πολιτικό» καφέ που ήπια στην περιοχή, έπαθα την πλάκα μου με τα ντου που κάνουν πάνοπλοι κρανοφόροι της ΕΛΑΣ στο εντελώς ξεκάρφωτο για εκφοβισμό- 20 χρόνια που συχνάζω αναγκαστικά εκεί δεν το είχα ξανασυναντήσει κάτι τέτοιο), αναψηλάφιση των φακέλων της δίκης της 17Ν, επικήρυξη 600.000 ευρώ των «ληστών με τα μαύρα», δικαστική αναβάθμιση της υπόθεσης των «πυρήνων της φωτιάς», δηλώσεις περί απολίτικων «χούλιγκαν και βανδάλων», περί κατάργησης του «άβατου», περί «μηδενικής ανοχής», περί σύνδεσης τρομοκρατίας, κοινού εγκλήματος και βανδάλων… Όλα αυτά στήνουν, αν δεν επιδιώκουν, το σκηνικό της σύγκρουσης, στέλνοντας το μήνυμα ότι το αφεντικό είναι εδώ, «ενωμένο δυνατό», κι όποιος θέλει ας το αμφισβητήσει.
Από την άλλη ο τωρινός «χώρος» είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στην πρόκληση. Νιώθει και είναι αναβαθμισμένος επιχειρησιακά ενώ έχουν πυκνώσει οι τάξεις του από τη μεσοαστική γενιά των nintendo, η οποία διακρίνεται για τη ροπή της προς τη μηδενιστική εκτόνωση και την αναζήτηση της «φάσης». Αν λουφάξει, θα είναι σημάδι ότι έχει τρομοκρατηθεί και άρα σύντομα θα απομαζικοποιηθεί καθώς τα «παιδιά από σπίτι» είτε θα φοβηθούν και αυτά είτε θα αναζητήσουν αλλού τις «φάσεις». Περιθώρια αναδίπλωσης και δειλιάσματος δεν υπάρχουν…
Είτε, λοιπόν, η κυβέρνηση αποτύχει να σπάσει το «άβατο», είτε τα «Εξάρχεια» δεν μπορέσουν να αντισταθούν στον όγκο της καταστολής και «ηρεμήσουν» (έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν), ο χαμένος θα προέλθει από μια ευθεία, προαναγγελθείσα σύγκρουση.
Η σύγκρουση αυτή, όμως, θα έχει και παράπλευρες πολιτικές απώλειες. Τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πολιτικός σχηματισμός αυτός, ως συνήθως, πατάει σε δύο βάρκες. Και με το «άβατο» και με τη «νομιμότητα». Τη στιγμή, όμως, της σύγκρουσης θα βρεθεί σε έκδηλη αδυναμία που θα μεταφραστεί σε εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα. Από τη μία, η διάθεση πατρικής προστασίας του «χώρου», δηλαδή η προσπάθεια άντλησης πολιτικών οφελών μέσα από το κανάκεμα της «εξεγερτικής» διάθεσης της νεολαίας, στην οποία εξειδικεύονται ορισμένες συνιστώσες και η παρέα Τσίπρα και από την άλλη, οι «ανανεωτικοί» οι οποίοι έχουν καταστήσει σαφές, σε όλους τους τόνους, ότι πιθανή υποστήριξη στα «παλιόπαιδα» δεν πρόκειται καν να την ανεχθούν! Οι τελευταίοι, μάλιστα, νιώθουν ότι έχουν αέρα στα πανιά τους μετά τις πρόσφατες εξελίξεις και θα επιχειρήσουν να ξεμπερδεύουν μια και καλή με το φλέρτ του ΣΥΝ με τα Εξάρχεια. Ανάλογη με την ένταση, το είδος και τα μέσα της καταστολής ή της απάντησης του «χώρου» σε αυτήν, θα είναι και η ένταση της εσωκομματικής σύγκρουσης στον ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ. Ενδέχεται, δε, να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αν συνδυαστεί με μια προσπάθεια συνολικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών που ανεστάλη προσωρινά εξαιτίας του ανέλπιστου εκλογικού αποτελέσματος.
Ενδεικτική είναι η στάση που κρατάει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή ο Τσίπρας) στο φαινόμενο της αστυνομοκρατίας. Από τη μία, λεκτικές καταγγελίες της πολιτικής της Αστυνομίας και του Χρυσοχοϊδη, συχνά στα συνήθη όρια γελοιότητας αυτού του χώρου (π.χ. παρομοίωση των Εξαρχείων με τη Λωρίδα της Γάζας!! 😯 ) και από την άλλη πλήρης απουσία του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ από τις όποιες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. ‘Όταν τα πράγματα θα ζορίσουν, όμως, είναι βέβαιο ότι το να στηρίζεσαι σε δύο βάρκες είναι ιδιαίτερα επισφαλές. Ενδέχεται να τουμπάρουν και οι δύο…
Δημοσιεύσεις RSS
Το ιστολόγιο του έξ' από δώ 