Την Κυριακή 15 Ιουλίου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το Παρόν» δημοσκόπηση της εταιρείας RASS, στην οποία φαίνεται ότι το 75,6% των πολιτών ζητούν είτε την άμεση απόσυρση του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού (46,5%), είτε την δίορθωσή του (29,1%) και μόλις το 8,6% θεωρεί ότι το θέμα διογκώθηκε χωρίς λόγο ενώ άλλο ένα 15,8% δεν γνωρίζει και δεν απαντά.
Παραθέτουμε τον πιο ενδιαφέροντα πίνακα από την δημοσκόπηση:
Η σημαντικότερη παρατήρηση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι, ότι και στα τρία κοινοβουλευτικά κόμματα που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, υποστήριξαν το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού – Ν.Δ. (με την υποστήριξη που προσέφερε η αρμόδια Υπουργός στην αρχική εισαγωγή και κατοπινή μη απόσυρση του βιβλίου), ΠΑΣΟΚ (με την εκκωφαντική σιωπή της ηγεσίας του και την αμέριστη υποστήριξη των οργανικών διανοούμενων του σημιτικού εκσυγχρονισμού προς την συγγραφική ομάδα) και ΣΥΝ (με την ανοιχτή υποστήριξη βιβλίου και συγγραφέων) – εμφανίζεται πλήρης αναντιστοιχία μεταξύ των ηγετικών ελίτ και της βάσης των ψηφοφόρων τους.
Ένα φαινόμενο διαρκώς επαναλαμβανόμενο την τελευταία δεκαετία με πιο πρόσφατο παράδειγμα το Σχέδιο Ανάν, όπου οι ηγεσίες των ίδιων κομμάτων (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ) πάλεψαν για το «ΝΑΙ», ενώ η βάση των κομμάτων τους ήταν συντριπτικά με το «ΟΧΙ».
Αναμφίβολα, η πρωτιά των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (50,4%) στο αίτημα της άμεσης απόσυρσης του βιβλίου και το πολύ υψηλό ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΝ (71,4%) που ζητά άμεση απόσυρση ή διορθώσεις, αποτελούν τα εντυπωσιακότερα στοιχεία της δημοσκόπησης.
Ειδικά για την ηγεσία του ΣΥΝ, η οποία στις πιο υστερικές στιγμές υποστήριξης του βιβλίου ταύτισε τους αντιδρώντες σε αυτό με την ακροδεξιά, κόλαφο αποτελούν και τα αποτελέσματα ενός ακόμη πίνακα, όπου σε σχέση με την ιδεολογική τοποθέτηση των ερωτηθέντων, το 45,2% των Αριστερών ζητάνε την άμεση απόσυρση του βιβλίου και το 26,1% την διόρθωσή του! (Τ’ αποτελέσματα για τους άλλους ιδεολογικούς χώρους είναι αντίστοιχα: 52,6% και 27,3% οι Κεντροαριστεροί, 48,1% και 23,7% οι Κεντρώοι, 44,5% και 36,9% οι Κεντροδεξιοί και 42,4% και 29,1% οι Δεξιοί.)
Μόνο στο ΚΚΕ η απόφαση της ηγεσίας του κόμματος να απορρίψει το βιβλίο βρίσκεται σε συμφωνία με τους ψηφοφόρους του καθώς το 46,8% αυτών ζητούν την άμεση απόσυρσή του (δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μετά τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στο αίτημα της απόσυρσης). Βέβαια εντύπωση προκαλεί το ταυτόχρονα αυξημένο ποσοστό ψηφοφόρων του ΚΚΕ, οι οποίοι είτε θεωρούν το θεμα διογκωμένο χωρίς λόγο είτε αρνούνται να πάρουν θέση (34,2% το άθροισμά τους, έναντι 28,6% των ψηφοφόρων του ΣΥΝ!!).
Το ιστολόγιο του έξ' από δώ 
16 Ιουλίου, 2007 στο 9:31 μμ
Η αναντιστοιχία των θέσεων των κοματικών ελίτ με αυτές του «πόπολου» παρουσιάζεται σε όλα σχεδόν τα μεγάλα θέματα (φυσικά σ’ αυτά που ανέφερες αλλά και στα Ελληνοτουρκικά, στα ευρωτουρκικά, στο Μακεδονικό, στο Γιουγκοσλαβικό, στο ευρωσύνταγμα κ.ά.)
Η εντεταλμένη (αλλιώς δεν εξηγείται) υπηρεσία που έχουν αναλάβει να πατρονάρουν το λαό, να τον καθοδηγήσουν αν όχι και να τον εκμαυλίσουν, είναι προφανής.
Πλην όμως αντιστεκόμαστε!
16 Ιουλίου, 2007 στο 10:13 μμ
Η Ρεπούση μάλιστα δεν «κωλώνει». Παραπονιέται τώρα στους Τούρκους ότι δεν της φερόμαστε όπως πρέπει…
17 Ιουλίου, 2007 στο 7:19 πμ
Και πού να πει τον πόνο της δηλαδή; Στον Ζουράρι;…
Εδώ ο Νταλάρας, του απαγόρευσαν οι Τούρκοι τη συναυλία κι αυτός μιλάει για τους Έλληνες «αγριοπατριώτες»!!
Καλές διακοπές greg!
17 Ιουλίου, 2007 στο 12:20 μμ
Βέβαια, ή έρευνα δεν μας λέει και πόσοι από αυτούς που εξέφρασαν άποψη έχει διαβάσει το βιβλίο ή έστω επίμαχα αποσπάσματά του, αλλά ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες…
17 Ιουλίου, 2007 στο 3:20 μμ
το πρόβλημα πιστεύεις είναι πόσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο;
δεν νομίζεις πως το επιχείρημα αυτό έχει καεί από καιρό;
εγώ το έχω διαβάσει…έχεις να μου επισημάνεις κάτι;
καταρχάς να σου θυμίσω πως δεν μιλάμε για ένα ή δύο λάθη,ασάφειες,διαστρεβλώσεις …αλλά για δεκάδες!!!!δεν σου έκανε εντύπωση πως η ίδια η συγγραφέας παραδέχεται πως σκοπίμως έχει αποφύγει να αναφερθεί στον ρόλο των Τούρκων; τι άλλο έπρεπε να πει; δεν σου κάνει εντύπωση πως η ίδια η συγγραφέας (βάση δικών της δηλώσεων) πορεύεται με το «όποιος ελεγχει το παρελθόν, ελέγχει και το μέλλον»; ούτε αυτό σου λέει κάτι; γιατί ούτε αυτά τα εξετάζει η έρευνα;
17 Ιουλίου, 2007 στο 5:17 μμ
Οίστρε,
δεν αναφέρομαι στην προσωπική μου εκτίμηση για το βιβλίο. Δεν έχει άλλωστε σημασία η άποψή μου. Αυτό που για μένα έχει σημασία είναι πώς τόσο πολλοί συμπολίτες μας απέκτησαν την άποψη που απέκτησαν για το επίμαχο βιβλίο. Πρόκειται, δηλαδή, για άποψη που σχημάτισαν διάβάζοντας το βιβλίο ή για άποψη που σχημάτισαν ακούγοντας το μακρύ και το κοντό διαφόρων; Νομίζετε πως δεν έχει σημασία; Για μένα, αντιθέτως, αυτό ακριβώς είναι που έχει μεγαλύτερη σημασία. Όχι, δηλαδή, ποια είναι η άποψη του κόσμου αλλά πώς σχηματίσθηκε η άποψη αυτή.
17 Ιουλίου, 2007 στο 6:46 μμ
Ακριβώς επειδή η άποψη της πλειοψηφίας (για τα πρόσφατα) σχηματίζεται με περίεργους τρόπους, ενώ η άποψη για τα διαχρονικά είναι παγιωμένη (συνειδητά ή ασυνείδητα) μέσα από την οικογένεια, την παράδοση και τον τρόπο ζωής, το χρέος για την ενημέρωση είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ! Ειδικά με την προπαγάνδα που υφίσταται…
17 Ιουλίου, 2007 στο 8:55 μμ
Κοίτα καταρχάς το βιβλίο έχει πέσει σε τόσα χοντροκομμένα σφάλματα που δεν ξέρω κατα πόσο είναι απαραίτητο να το διαβάσει κάποιος όλο για να καταλάβει τι συμβαίνει…πέραν αυτού όμως είναι και οι ίδιοι οι συγγραφείς!!! τι εννοώ; αν θες μπορώ να σου παραθέσω συνδέσμους με το τι λένε οι συγγραφείς χρόνια πριν το φτιάξουν για το πως πρέπει να είναι τα βιβλία. Αναφέρομαι σε άρθρα της Αυγής, του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, των Νέων και του Βήματος…άρθρα της Ρεπούση και της Κουλούρη που λένε ξεκάθαρα τι θα πρέπει κατά την γνώμη τους να ΜΗΝ περιλαμβάνεται στην ιστορία. Ιστορία δηλαδή που θα πρέπει να σβηστεί!!!!!!!!
Βέβαια θα μου πεις από τα άρθρα θα βγάλει κάποιος συμπέρασμα; δεν είναι μόνο τα άρθρα…είναι απλά τα πράγματα…αν το βιβλίο δεν το έγραφε η Ρεπούση…και το έγραφε κάποιος γνωστός Εθνικιστής…δεν θα έβγαινες να έλεγες πως δεν κοιτά αντικειμενικά την ιστορία αλλά είναι έρμαιο της πολιτικοιδεολογικής του αντίληψης;;;
ε το ίδιο συμβαίνει με την Ρεπούση…όταν η κυρία είναι από τους πρωτοστάτες ενάντια στην Εκκλησία…πως θα κρίνει μετά την Εκκλησία;
και πρόσεξε…για να μην βιαστείς…εξακολουθώ να μιλω περι αντικειμενικότητας…γιατί σίγουρα δεν είναι όλα τα πράγματα έτσι όπως τα έχουμε μάθει…αλλά και σίγουρα δεν είναι τελείως αντίθετα…σίγουρα κάποια πράγματα έχουν μυθοποιηθεί…αλλά σίγουρα δεν είναι απλά μύθος….
όπως και να το κάνουμε…δεν γίνετε άτομα με σαφές πολιτικό στίγμα να μας δίνουν κατευθύνσεις ούτε από την μία πλευρά , ούτε από την άλλη!!!
Τέλος πάντων για να μην ζαλίζω με την πολυλογία μου…θέλω να ρωτήσω κάτι…εσείς το διαβάσατε το βιβλίο; και αν ναι; δεν προσέξατε καμμία εμπάθεια προς τον Ελληνισμό; Λέω εμπάθεια και το λέω χωρίς να το σκέφτομαι…γιατί αυτό που κάποιοι προσπαθούν να πλασάρουν ως αντικειμενική άποψη…αν διαβάσετε το βιβλίο σίγουρα θα το μεταφράσετε σε εμπάθεια!!
αυτά προς το παρόν
καλό βράδυ
17 Ιουλίου, 2007 στο 9:50 μμ
θα μου επιτρέψετε να παραθέσω το παρακάτω βίντεο που είναι σχετικό με το βιβλίο και το δημιουργήσαμε στο greekalert
18 Ιουλίου, 2007 στο 3:01 πμ
Μία μόνο διόρθωση στην – κατά τα άλλα εξαιρετική – δημοσίευσή σου: Αυνάν, σε παρακαλώ. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούσες να πεις ναι στο συγκεκριμένο έκτρωμα ήταν μετά το πέρας έντονου, κοπιαστικού και επιτυχούς- φυσικά – αυνανισμού.
18 Ιουλίου, 2007 στο 8:01 πμ
@vrennus
Έχει πράγματι πολύ ενδιαφέρον ό τρόπος που διαμορφώνεται η κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στην συγκεκριμένη περίπτωση όπου η συγγραφική ομάδα και οι υποστηρικτές της είχαν στη διάθεσή τους τις μεγαλύτερες εφημερίδες της κεντροαριστεράς (αλλά και την «Αυγή») καθώς και τις πιο «έγκυρες» εκπομπές των ιδιωτικών καναλιών, ενώ οι καναλάρχες επέλεξαν για πολύ συγκεκριμένους λόγους την αντίδραση στο βιβλίο να την αναθέσουν τηλεοπτικά σε γραφικούς, πατριδοκάπηλους και ακροδεξιούς.
Θυμάμαι μια παλιότερη δημοσκόπηση που ανάλογα με το μορφωτικό-εκπαιδευτικό επίπεδο έδειχνε πώς ενημερώνονται οι πολίτες. Ξεκίναγε ως κύρια πηγή ενημέρωσης την τηλεόραση για όσους είχαν μόνο στοιχειώδη εκπαίδευση και όσο ανέβαινε το επίπεδο εκπαίδευσης προστίθονταν και άλλα, ίσως λιγότερο αποβλακωτικά μέσα, με κατάληξη τους αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι για την ενημέρωσή τους προσέτρεχαν και σε βιβλία, εφημερίδες και διαδίκτυο. Υπάρχει, λοιπόν, ένας ενδιαφέρων πίνακας στην εν λόγω δημοσκόπηση για τη στάση που κρατούν οι πολίτες ακριβώς σε σχέση με το επίπεδο που προαναφέραμε. Τον παραθέτω:
ΠΙΝΑΚΑΣ 3
Βλέπουμε ότι οι απόφοιτοι τριτοβάθμιας έχουν υψηλότερο ποσοστό απόρριψης από τους απόφοιτους πρωτοβάθμιας, οι οποίοι θεωρητικά επηρεάζονται πιο έυκολα από τα λαϊκιστικά κηρύγματα του κάθε «Άδωνι» των τηλεοπτικών εκπομπών. Τα στρώματα, δηλαδή, που έχουν την ευκαιρία να ενημερώνονται από πολλαπλές πηγές έχουν και ιδιαίτερα αυξημένο ποσσοτό απόρριψης. Ίσως αυτό να αποτελεί ένα στοιχείο προς διερεύνηση στον προβληματισμό που έθεσες.
@oistros
Καλή δουλειά το φιλμάκι!
@greg
Κι εγώ πιστεύω αυτό που λες. Η σωρευμένη ιστορική εμπειρία των λαίκών στρωμάτων δεν είναι καθόλου αμελητέος παράγοντας.
@pan
Δυστυχώς, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στην Κύπρο, πάμε από ένα Σχέδιο Α(υ)νάν σε ένα παρόμοιο σχέδιο …Μουν! (εκ του ονόματος του νέου Γ.Γ. του ΟΗΕ)
18 Ιουλίου, 2007 στο 5:03 μμ
όταν η κυρία είναι από τους πρωτοστάτες ενάντια στην Εκκλησία…πως θα κρίνει μετά την Εκκλησία;
Αντιστρέφοντας το επιχείρημα, κάποιος που είναι υπέρμαχος της Εκκλησίας, πώς μπορεί να κρίνει μετά την Εκκλησία;
Προσωπικά, βλέποντας την κυρία Ρεπούση σε τηλεοπτική εκπομπή συμπέρανα πως το βιβλίο για το οποίο ήταν υπέυθυνη δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να είναι άρτιο. Αυτή όμως δεν είναι στέρεα άποψη, είναι εκτίμηση καφενείακού επιπέδου, παρ’ όλο που μετά, διαβάζοντας αποσπάσματα του βιβλίου, επίμαχα και μη, επιβεβαίωσα την αρχική μου εκτίμηση. Θέλω να πω πως οι απόψεις και το ύφος των συγγραφέων ενδέχεται να μας υποψιάσουν για το ποιόν του πονήματός τους, άποψη όμως επ’ αυτού δεν μπορούμε να σχηματίσουμε.
Επιμένω πως οι στατιστικές αυτές δεν είναι καθόλου χρήσιμες αν δεν συνοδεύονται από αντίστοιχα δεδομένα για το πώς σχηματίζονται τέτοιες απόψεις. Είναι σαν τις στατιστικές που οι πολίτες θεωρούν ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι υπουργοί κι η πολιτική ηγεσία ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν ευχαριστημένοι από την κυβέρνηση!
19 Ιουλίου, 2007 στο 1:40 πμ
@ Vrenus
Έκανα τον ηρωισμό και διάβασα δύο φορές μάλιστα το βιβλίο, για να μην αδικήσω τη κ. Ρεπούση.
Η άποψή μου είναι, ότι ΚΑΚΩΣ αντιμετωπίζουμε το βιβλίο με ιδεολογικά κριτήρια.
Γιατί τότε του δίνουμε αξία.
Αυτό το βιβλίο είναι ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ.
Γλώσσα, για ξένους εργάτες που μιλάνε σπαστά ελληνικά. Λάθη 5 με 6 σε κάθε σελίδα.
Εκείνο που αντιλαμβάνεται κανείς είναι ότι η συγγραφέας πάσχει από βαριά αμορφωσιά.
Είναι ένα κείμενο, που δεν ξέρεις από πού να το πιάσεις και που να το αφήσεις.
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΓΥΝΑΙΚΑ και εκπλήσσομαι που δεν βγήκε κανείς να της πεις καμιά βαριά κουβέντα.
τελικά ο ελληνικός λαός είναι πολύ μεγαλόψυχος
Με λίγα λόγια, αν όσοι ψήφισαν είχαν διαβάσει το βιβλίο, η κ. Ρεπούση δεν θα έβρισκε ούτε τη δική της ψήφο.
Ερώτηση κρίσεως: η κ. Ρεπούση το έχει διαβάσει το βιβλίο;;;
Γιατί, σκέφτομαι….
Ε… δεν είναι δυνατόν, άλλος της το έγραψε!!
19 Ιουλίου, 2007 στο 10:18 πμ
Ange-ta, συμφωνώ 100% με την κριτική σας επί του βιβλίου. Το πρόβλημα του βιβλίου δεν είναι το ιδεολογικό περιέχόμενό του. Ούτως ή άλλως ένα σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας θα έχει το ιδεολογικό περιεχόμενο που επιβάλλει η άρχουσα τάξη. Είναι πολυ απλά ότι πρόκειται για ένα κακό βιβλίο, γενικά. Αλλά βεβαίως δεν είναι και το μόνο κακογραμμένο σχολικό εγχειρίδιο που χρειάζεται γράψιμο από την αρχή.
19 Ιουλίου, 2007 στο 2:21 μμ
Συμφωνώ με το άρθρο και πολύ καίριες οι επισημάνσεις σχετικά με τις ηγεσίες των κομμάτων και ιδίως του ΣΥΝ. Μόνη διόρθωση στην οποία επιμένω είναι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ αντιτάχθηκε με εκτενή αρθρογραφία σφόδρα στο σχέδιο Ανάν. Όσο για την κ. Ρεπούση, πολύ πρόσφατα διακήρυξε ότι «για κάθε ιστορικό γεγονός υπάρχουν πολλές αλήθειες». Μόνο και μόνο αυτό κατά τη γνώμη μου μπορεί να είναι αρκετό για να αμφισβητηθεί πλήρως η έρευνα της και η επιστημονική της επάρκεια. Από πού και ως πού η έρευνα αποκαλύπτει «πολλές αλήθειες»; Ο στόχος της έρευνας υποτίθεται ότι είναι να ανακαλύψει ΤΗΝ αλήθεια, άλλο αν υπάρχουν και διαφορετικές όψεις της ή αναγνώσεις της.
Σε πολλά άλλα ατοπήματα έχει πέσει η συγγραφική ομάδα, και απόδειξη της έλλειψης στοιχειώδους πολιτικού ή επιστημονικού θάρρους ανάληψης ευθυνών για τη συγγραφή του βιβλίου είναι ότι έχουν καταντήσει να διορθώνουν τα κείμενά τους καθ’ υπαγόρευση του Π.Ι. και της Ακαδημίας Αθηνών. Μάλιστα προβαίνουν σε διορθώσεις επί διορθώσεων στα δικά τους, κατά τ’ άλλα «εξαιρετικά»- κείμενα. Δηλαδή πόσο χαμηλή επιστημονική αυτοεκτίμηση και πόσο «εύκαμψία» μπορεί να έχεις ώστε να δεχτείς να σου πλήττουν την επιστημονική σου επάρκεια αναγκάζοντας σε να κάνεις διορθώσεις επί διορθώσεων;
Εδώ μπορεί μάλιστα κάποιος να υποπτευθεί ότι παίζονται και πολλά οικονομικά παιχνίδια γιατί το να είναι κάποιος τόσο «προσκολλημένος» στη συγγραφή ενός εγχειριδίου, έστω με τόσες εντεταλμένες διορθώσεις και αναδιορθώσεις, σημαίνει πιθανόν ότι υπάρχει υστεροβουλία (Πέραν των όσων ακούγονται περί ΔΟΛ, Σόρος κτλ.) .
Όσο για το πόσοι διάβασαν το βιβλίο και «το έκριναν σωστά και εξ ολοκλήρου», φυσικά και υπάρχει κάποιο θέμα σε αυτό, αλλά πιστεύω ότι έχει γίνει τόση ανάλυση και παράθεση αποσπασμάτων επί αυτού που κάποιος με κάποιες γνώσεις και κριτική σκέψη μπορεί να διακρίνει το γενικότερο πολιτικό στίγμα του βιβλίου, χωρίς αναγκαστικά να το έχει διαβάσει (προσωπικά το έχω διαβάσει σχεδόν όλο). Φερ’ ειπείν, αρκεί κάποιος να διαβάσει κάποια χωρία από το βιβλίο ώστε να ανακαλύψει το πολιτικά ορθό στίγμα του βιβλίου όπως και την άκριτη και ανιεράρχητη παράθεση των ιστορικών γεγονότων ή την έλλειψη ανάλυσης των αιτιών τους. Π.χ. δεν χρειάζεται να διαβάσει κάποιος όλο το βιβλίο για να αντιληφθεί ότι η φράση » Το Ολοκαύτωμα και η ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελούν τραγικές στιγμές του Β Παγκοσμίου Πολέμου» είναι απόλυτα εναρμονισμένη με αυτή την ισοπεδωτική πολιτική σκέψη. Πόσο μάλιστα όταν τελικά αποδεικνύει μαζί με πολλά άλλα ζητήματα ότι το βιβλίο δε γράφηκε με επιστημονικούς όρους αλλά υπάχθηκε σε ύπουλες πολιτικές σκοπιμότητες.
19 Ιουλίου, 2007 στο 2:36 μμ
@Vrennus διαφωνώ, δεν είναι θέμα ότι πρόκειται για ένα «κακό βιβλίο». Το βιβλίο είναι πολύ καλό σε ό,τι αφορά την επιβολή της πολιτικής ορθότητας και του μηδενισμού των ταξικών και εθνικών διαφορών προς χάριν της απολιτίκ σκέψης ενός «καλού καταναλωτή». Είναι δηλαδή πολύ καλό για τις πολιτικές σκοπιμότητες που εξυπηρετεί και ξεπερνούν κατά πού αυτές των τεχνικών λαθών ή των παραλείψεων και των υπερβολών.
Φυσικά, και τα προηγούμενα, και πολλά άλλα βιβλία ήταν και είναι σε μεγάλο βαθμό «κακά», και ήταν γραμμένα με το ιδεολογικό πρίσμα της εξουσίας με τις υπερβολές τους και τις μονομέρειες τους, όπως και με τους «τόσο εγκληματικούς» μύθους τους.
Όμως` επ’ ουδενί δεν έχει υπάρξει τόσο συστηματική προώθηση μιας άκρως επικίνδυνης πολιτικής σκέψης που βολεύει τόσο κραυγαλέα το νεοφιλελεύθερο σύστημα διακυβέρνησης και η οποία πρώτιστα και βασικότερα εξοβελίζει το «βάσανο» της επιστημονικής έρευνας, δεν αναφέρεται σε αίτια και αιτιατά και, εν τέλει, δεν επιχειρηματολογεί αλλά προβάλλει αμάσητα και τελείως ατεκμηρίωτα θέσεις οι οποίες όλως τυχαίως στηρίζονται λυσσωδώς εδώ και καιρό από μια ελίτ που κατέχει πανίσχυρες θέσεις εξουσίας στα Μ.Μ.Ε. και οριζοντίως στο πολιτικό φάσμα.
19 Ιουλίου, 2007 στο 4:36 μμ
Για να μη με παρεξηγήσετε.
Απλώς ήθελα να δηλώσω, ότι αν έχεις ένα κουβά με σκουπίδια, τι αξία έχει να τα βάζεις με τον κουβά;;;;;;
Εχω κάνει και γω μια αναφορά στο βιβλίο του Ζουράρι, που κριτικάρει τον κουβά:
http://ange-ta.blogspot.com/2007/06/blog-post_28.html
19 Ιουλίου, 2007 στο 7:34 μμ
@ange-ta, απλώς τα σκουπίδια τα πετάς και δεν τα ξαναχρησιμοποιείς (εκτός κι αν κάνεις ανακύκλωση), τον κουβά όμως συνήθως τον κρατάς και μπορείς να τον κάνεις «καλούπι» και για τα επόμενα δυσώδη ή «ιλουστρασιόν» σκουπίδια. 🙂
20 Ιουλίου, 2007 στο 7:07 πμ
@ikonikos
Πράγματι, έτσι είναι για τον Αλαβάνο και την Κύπρο. Και άλλα πράγματα έκανε στο παρελθόν, όμως, που τώρα τα έχει εγκαταλείψει ή κάνει τα ακριβώς αντίθετα. Εγώ πιστεύω ότι έχει μετανιώσει για τη στάση που κράτησε με το Σχέδιο Ανάν.
Για να μην κάνω, όμως, εικασίες και αδικώ κανέναν, ισχύει το «Κυριακή κοντογιορτή», που λένε στο χωριό μου. Στην Κύπρο «ψήνεται» αγγλο-αμερικανικό-ελλαδίτικο σχέδιο για την απομάκρυνση του Παπαδόπουλου και την υιοθέτηση ενός νέου Σχεδίου Ανάν ή μάλλον Σχεδίου Μούν. Θα δούμε τι στάση θα κρατήσει ο Αλέκος…
30 Ιουλίου, 2007 στο 2:49 μμ
http://www.greekalert.com/2007/07/to-2.html
http://www.greekalert.com/2007/07/100000-state-department.html
http://www.greekalert.com/2007/07/2005-textbooks-of-greece-will.html
μερικοί σύνδεσμοι για το πως κατασκευάζονται τα βιβλία της ιστορίας!!!!